De MO13-2 kan geen vuist maken tegen DESS

Soms ben je als team enorm in vorm en wil het op het veld toch allemaal niet lukken. De meiden van de MO13-2 hadden super getraind deze week en stonden er ook helemaal klaar voor om dat op het veld te laten zien. DESS leek op papier ook niet echt een gevreesde tegenstander, dus die zouden we toch wel even op gaan rollen? Het is dan frustrerend als het toch allemaal niet zo loopt als je zou willen. Waar het aan lag... Eigenlijk zijn er heel wat dingen op te noemen.

We misten vandaag heel wat meiden. Noa, Meike, Dalila, Jasmijn, Zeynep en Kimberley konden er om verschillende redenen niet bij zijn. Isabella deed wel mee maar had last van haar knie en kon er niet helemaal vol voor gaan. Het gemis was ook te merken op het veld. Het zijn toch meiden die wat creativiteit in hun spel hebben en dat hadden we vandaag echt nodig tegen een stugge tegenstander die een aantal hele (HELE) grote meiden achterin had staan.
Daarnaast pakte ons middenveld er nog net geen popcorn bij als de tegenstander in de aanval was. Ze stonden toe te kijken terwijl onze meiden achterin menig gevecht moesten uitvechten. Pas als de bal dan weer naar voren kwam wilden ze wel in actie komen. Dat ging in de tweede helft gelukkig wel beter.
De meiden namen geen rust en wilden vaak weer zo snel mogelijk van de bal afkomen. Passes werden daardoor te gehaast en kwamen niet op de goede plek aan, terwijl er vaak toch meer dan genoeg tijd was om een goede oplossing te zoeken. Sowieso mocht er wel iets vaker overgespeeld worden... En zo valt er nog wel meer op te noemen.
Dat onze tegenstander het blijkbaar geen probleem vindt om meiden bij hun eigen MO17-1 te lenen laten we dan maar even buiten beschouwing, maar het is wel vervelend dat dit soort dingen regelmatig gebeurt...

Zelfs in een mindere wedstrijd toch ook weer genoeg positieve punten. De inzet was er zeker. Niemand verzaakte en er waren ook genoeg goede dingen te zien. Een paar keer zagen we de meiden mooi naar elkaar tikken en zo door de verdediging snijden. Veel duels werden er gewonnen. En Lisa G had eigenlijk een doelpunt gescoord. Helaas was er geen VAR om aan te geven of de bal wel echt over de achterlijn was geweest of niet. Zelfs als de meiden minder spelen blijft het fantastisch om te zien hoe die geel rode machine op het veld opereert. Hoe iedereen zich uit de naad rent om ballen binnen te houden, hoe duels stevig aan worden gegaan en hoe de meiden elkaar bij de les houden als er gevaar dreigt.

Maar ja... Als de meiden toch als team super trainen, de inzet en drive hebben, maar het er op het veld eigenlijk niet helemaal uitkomt, dan moet ik misschien ook als trainer mezelf afvragen of ik het wel goed heb gedaan en of ik de meiden voor de wedstrijd wel goed heb voorbereid. Was het praatje voor de wedstrijd wel duidelijk genoeg, en was de warming-up wel goed? Had ik misschien meer moeten doen om de te hoge verwachtingen van de meiden voor de wedstrijd te temperen, zodat ze niet te gehaast zouden spelen? Zo hebben we komende week genoeg om het bij de training over te hebben. We hebben in ieder geval een drukke week voor de boeg, aangezien Ilhan en ik komende week weer twee trainingen gaan geven, de meiden een clinic krijgen van de eredivisie dames van VV Alkmaar en we een thuiswedstrijd gaan spelen tegen Medemblik MO13-2. Vooral dat laatste is iets waar die gedreven meiden van ons waarschijnlijk al naar uitkijken, om recht te zetten wat er vandaag niet helemaal goed liep.

En hee, die super meiden van ons zijn wel nog steeds ongeslagen!

Patrick