Fenomenale MO13-2 speelt beste wedstrijd van het seizoen

Isabella had alle reden te juichen vandaag.

Ja Patrick je mag juichen, de meiden hebben gewonnen!

Do liet niet blijken dat ze last had van een blessure.

De nummer 6 van Zaandijk kwam niet langs Frederique.

Isabella was een plaag voor de verdediging van Zaandijk.

Yes! We hebben weer gewonnen!

Lisa H speelde ook weer een fantastische wedstrijd vandaag.

Een snelle ingooi van Luna.

Meike in de aanval aan het einde van de wedstrijd.

Selin heeft heel wat duels uitgevochten aan de zijkant.

Pittoresker dan dit kan het toch eigenlijk niet.

De meiden van de MO13-2 hebben hard getraind deze week. Na de nederlaag van vorige week willen ze wat rechtzetten en hebben Zaandijk in het vizier als de club om dat tegen te doen. Maar laten we beginnen met een stukje voetbalgeschiedenis.
Zaandijk is een voetbalclub die in 1917 is opgericht. Waarschijnlijk hebben ze dat twee jaar geleden groots gevierd, maar hadden ze na afloop niet zoveel zin om alles op te ruimen. "Weet je wat, zet het voorlopig allemaal maar in de kleedkamer van de bezoekers, dat ruimen we later wel een keer op." Dat moment van opruimen is alleen nog niet aangebroken, merken we als we onze kleedkamer binnenstappen. Er moet het een en ander verhuisd worden voordat de meiden plaats kunnen nemen op de banken. Het kan natuurlijk ook zijn dat dit hoort bij de psychologische oorlogsvoering voor de wedstrijd. Het is dan ook niet zomaar een wedstrijd die vandaag op het programma staat! Zowel Zaandijk als onze eigen meiden doen nog volop mee voor de titel in 3e klasse poule 3. Zaandijk heeft vorige week nog gewonnen bij koploper Fortuna Wormerveer, wij liepen averij op in onze wedstrijd tegen Winkel. Maar het verschil tussen de zes bovenste teams is slechts 3 punten, alles ligt zodoende nog wagenwijd open.
De meiden kijken bij de wedstrijdbespreking strak voor zich uit. Gekker nog: ze zijn zelfs stil en luisteren aandachtig naar wat wij te zeggen hebben. Nou goed, dat duurt welgeteld twee minuten en dan dwaalt de aandacht van sommige meiden weer een beetje af, maar het verhaal komt duidelijk aan. Nu het eigenlijk het hele seizoen al zo goed gaat, willen de meiden elke week winnen, en hebben geen zin in een herhaling van vorige week.

Het gevoel is dan ook goed als de meiden het veld op gaan. Daar komt bij: het is prachtig weer en op de achtergrond hebben we de molens en huisjes van de Zaanse Schans als decor. Pittoresker kan het eigenlijk niet! De meiden beginnen aan hun warming up en ik maak een rondje langs onze zorgenkindjes. We hebben een aantal meiden die geblesseerd zijn geweest of die net pas last hebben, maar die geven allemaal aan dat ze gewoon hun wedstrijd willen spelen. Do lijkt het grootste probleem. "Ik kan wel rennen, maar als ik moet schieten doet het heel erg zeer." Frederique geeft aan last te hebben bij het rennen, terwijl Dalila juist aangeeft eigenlijk geen pijn te hebben vandaag. We houden het in de gaten.

Terwijl de meiden afronden op doel komt de scheids naar me toe. Een jonge jongen in een keurige KNVB scheidsrechtersoutfit die er duidelijk zin in heeft. Hij wenst me een fijne wedstrijd, maar een kleine trilling in zijn ooghoek verraadt wel dat hij een klein beetje nerveus is om een wedstrijd tussen 22 fanatieke meiden te moeten leiden. Hij zal uiteindelijk fantastisch, geheel eerlijk fluiten. Hij geeft aan dat de wedstrijd gaat beginnen. We geven de meiden nog wat laatste aanwijzingen, drukken ze op het hart vooral te genieten en geconcentreerd te spelen en nemen dan onze plek langs het veld in. Er staat een grote schare ouders en andere fans achter ons, klaar om hun meiden weer aan te moedigen. Iedereen heeft er zin in. Het moet toch goed gaan vandaag?

Na het fluitsignaal blijken de teams al snel aan elkaar gewaagd. We weten de bal een paar keer richting het doel van Zaandijk te combineren, maar onze tegenstander is ook scherp aan de start verschenen. Het is wel gelijk duidelijk waar het gevaar bij hen vandaan komt. Een paar van onze ouders hadden voor de wedstrijd al tegen me gezegd dat hun nummer 15 een meisje is om op te letten, en deze blijkt vanaf mid mid ook gelijk al erg sterk aan de bal. Daarbij loopt er linksvoor nog een nummer 6 rond die een beetje fungeert als aangeefster voor nummer 15. Ze is technisch goed en we zien al gelijk dat ze het ons moeilijk gaat maken. Maar: wij hebben een aantal meiden klaarstaan om Zaandijk eens wat zand in de machine te gaan strooien. Luna en Lisa H staan klaar in het hart van onze verdediging om nummer 15 tegen te houden, Selin en Frederique nemen nummer 6 voor hun rekening. Het lijkt overdadig om de gecombineerde kracht van vier meiden in te zetten om er twee tegen te houden, maar het gevaar van onze tegenstander komt echt vooral bij deze meiden vandaan. Dat blijkt eigenlijk al vrij snel in de wedstrijd, als nummer 15 zich er toch een keer doorheen weet te wurmen en met een hard schot de lat raakt. We zijn gelijk helemaal wakker en de meiden trekken met nog meer vuur ten strijde.

Onze eigen meiden bouwen ondertussen netjes een aantal goede aanvallen op. Zaandijk heeft achterin vooral meiden staan die wel groot en sterk zijn, maar ook wat langzamer, en daar weten onze snelle meiden wel raad mee. Meike komt er aan de rechterkant een aantal keer goed langs, terwijl Lisa G links ook niet heel veel moeite heeft met haar tegenstander. Ze leveren de bal meerdere keren netjes aan bij Isabella, maar die begint de wedstrijd een beetje onrustig. Als ze de bal heeft schiet ze eigenlijk meteen op het doel, in plaats van er nog tien meter verder mee te lopen en dan af te drukken. Zaandijk weet in ieder geval wel meteen dat ze het niet makkelijk gaan krijgen tegen ons. Er ontspint zich zo een mooie, spannende eerste helft. We hebben vanaf de aftrap ook Zeynep op rechtsachter in het veld staan, die minder te doen krijgt dan Frederique en Selin op links, maar ze is alert en sterk tegen haar tegenstander. Tamara staat rechtsmidden en doet daar goed werk, terwijl Jasmijn op mid mid alles mooi bij elkaar houdt. Jasmijn heeft normaal gesproken de neiging om het hele veld over te rennen om iedereen te helpen die hulp nodig heeft, maar blijft dit keer goed in haar zone en speelt ook erg sterk. Ezri krijgt ondertussen in haar doel genoeg te doen. Ze maakt een aantal mooie reddingen en is weer super in de spelhervattingen. Ze twijfelt niet als ze de bal in handen heeft en kan uittrappen en lanceert zo een paar gevaarlijke aanvallen.

Halverwege de tweede helft komt Liona voor Tamara en Madelief voor Jasmijn. Liona lekker weer feller en met meer zelfvertrouwen dan in het begin van het seizoen, Madelief op de plek waar ze het vorige week enorm goed deed. We zetten Dalila even later op de plek van Luna. Dalila is net als Luna een hele sterke verdediger, Luna zetten we op de plek van Meike om met haar harde trappen gevaar te stichten. Yenthl zetten we dan nog op de plek van Zeynep. Ze speelt het liefste in het midden, maar is nu de perfecte blokkade voor het meisje dat er af en toe vanaf rechts doorheen probeert te komen.

Het grootste deel van de strijd wordt wel op de linkerkant van het veld uitgevochten. Het is mooi om te zien wat voor fantastische duels Selin en Frederique met Zaandijk nummer 6 uitvechten. Komt het meisje onverhoopt voorbij een van onze meiden, dan staat de andere klaar om de deur dicht te gooien. Ook nummer 15 heeft het moeilijk. Dalila neemt de plek van Luna vol verve over en samen met Lisa H is ze een praktisch onneembare barriere. In de aanval gaat bij ons ook alles prima. Lisa komt er nog een keer mooi doorheen, heeft een werelddoelpunt in haar hoofd, maar timet niet helemaal goed en raakt zodoende ook de bal niet helemaal lekker.

Het eerste doelpunt hangt in de lucht, maar de grote vraag is aan welke kant dit gaat vallen. Isabella heeft daar wel een mening over. Ze krijgt de bal na een mooie aanval van onze meiden aan de linkerkant van het veld, bewaart dit keer haar rust en omspeelt twee meiden, waarna ze de bal vol op haar schoen neemt. "Ik dacht echt dat ie er overheen zou gaan," zegt ze later in de rust, maar hij zeilt juist prachtig het doel in. 0-1 voor ons! Isabella is geen spits die bij een doelpunt nonchalant een vinger in de lucht steekt en dan haar plek weer opzoekt. Als ze scoort straalt ze en juicht ze, en het hele team viert met haar mee. De meiden staan dan ook fantastisch te spelen. Luna roept me op gegeven moment zelfs vanuit het veld toe: "We staan echt fantastisch te spelen!" Ze heeft mijn gedachten gelezen.

Bij rust is het nog steeds 0-1. De coach van Zaandijk vraagt me even met hem mee te lopen, zodat hij me de limonade kan geven. "Wat is het spannende wedstrijd he?" zeg ik misschien iets te enthousiast tegen hem, maar is het wel met me eens. Ik ren met de limonade naar de kleedkamer, waar de meiden dorstig aanvallen. De limonade ziet er lekker uit, maar na de eerste slok zie ik eigenlijk bijna alleen maar meiden met scheve gezichten. Ze overdrijven niet. De limonade is niet te drinken. Ik heb geleerd altijd netjes mijn beker leeg te drinken, maar de rillingen lopen me over de rug van deze bittere aanmaakellende. De psychologische oorlogsvoering is nog niet afgelopen... ;-)

De meiden zijn trots op het spel dat ze in de eerste helft hebben laten zien. Een paar meiden zijn wel helemaal kapot, wat niet verwonderlijk is, want ze hebben alles gegeven. De meiden hebben duidelijk alleen maar een paar kleine aanwijzingen nodig, maar moeten verder in de tweede helft vooral zo door blijven gaan. We hebben vijf minuten voor de rust Do ook in het veld gebracht om de verdediging nog te versterken. Ze is ook een sterk meisje, maar daarbij ook nog eens snel en daarbij vastberaden om haar blessure haar spelplezier niet te laten bederven. Als we teruglopen naar het veld vraagt Meike: "Denk je dat we gaan winnen vandaag?" Ik vertel haar dat het eigenlijk van de eerste vijf minuten in de tweede helft afhangt. "Als we het daarin nou net zo goed doen als voor de rust, dan komt het wel goed."

En in de eerste vijf minuten gaat het goed. Sterker nog: Isabella maakt na een prachtige actie door het midden haar tweede doelpunt van de wedstrijd. 0-2! We hebben haar in de rust op het hart gedrukt om niet tijdens een rush richting doel op gegeven moment in te houden om een actie te maken. Blijf doorrennen! Ze heeft de opmerking ter harte genomen en steekt met een grote glimlach op haar gezicht beide duimen omhoog naar ons.

We zien wel dat Zaandijk een tactische aanpassing heeft gemaakt. Nummer 6 is verhuisd naar de overkant van het veld en staat nu tegenover Yenthl, terwijl het meisje dat tegenover haar stond nu tegenover Do staat. Ik roep naar Luna dat ze aan moet geven aan de meiden om ook om te draaien, wat ze dan ook snel doen. We maken nog een verdere aanpassing. Madelief heeft het lastig tegen nummer 15 en komt niet zo goed in haar spel. We laten Jasmijn weer het veld in komen om haar plek op mid mid weer in te nemen, we schuiven Madelief naar de plek van Lisa G, waar ze vandaag beter tot haar recht komt. Even later komt Frederique terug van de bank om haar plek linksachter weer in te nemen, waardoor Yenthl naar linksmidden schuift. Het is soms net schaken dat voetbal.

Met de twee doelpunten voorsprong staan we met een stuk meer vertrouwen langs de kant, maar het blijft spannend. Zaandijk blijft proberen een gaatje te vinden in onze verdedigende muur, wat nog wel voor een paar hachelijke situaties zorgt. Bij een van de aanvallen is het Lisa H die zich drie keer onverschrokken voor de bal gooit, maar Ezri maakt ook nog meerdere schitterende reddingen. Aan de andere kant laten wij ons ook zeker niet onbetuigd. We zijn meerdere keren vlak bij een doelpunt en zowel coaches als ouders springen al meerdere keren de lucht in als blijkt dat de bal net een paal of keeper raakt. Tamara is zo twee keer dicht bij een goal, maar ook Isabella en Jasmijn zijn nog onfortuinlijk.

De ouders achter me houden het ondertussen niet meer. "Hoe lang nog?" Maar ze hoeven zich geen zorgen te maken. De scheids fluit af en de meiden schreeuwen het uit van vreugde. Verdiend, want wat hebben ze allemaal fantastisch gespeeld vandaag! Iedereen heeft haar taken perfect uitgevoerd en er zo voor gezorgd dat onze sterke tegenstander niet tot scoren kon komen. Wat ben je dan enorm trots als coach... De coach van Zaandijk komt ondertussen naar me toe om me te feliciteren. Ik roep weer iets te enthousiast "Wat was het spannend he?" waarna hij een mondhoek omhoog trekt en bromt dat het inderdaad een spannende wedstrijd was.

Als je als team toch zo'n goede wedstrijd kan spelen, wat zijn alle meiden dan fantastisch bezig. Al hun harde werk en inzet is vandaag echt beloond. Als je dan alle meiden zo ziet stralen langs de kant, dan is het trainen en coachen van zo'n team heel even het mooiste wat er is.

Nu drie weken geen wedstrijden, maar wel twee toernooien. Eerst volgende week een Paastoernooi bij SV De Meer, en de week daarna een toernooi bij VV Alkmaar. Een mooie voorbereiding op de laatste drie wedstrijden van ons seizoen.

Patrick (foto's van Floor, Murat en Patrick)