Fantastische 'generale'

Na 2 tegenstanders uit de 5e en 4e klasse te hebben ontmoet (met niet al te beste afloop) konden we ons vandaag, in de laatste wedstrijd voor de competitie, eindelijk meten met een 'gelijkwaardige' tegenstander; namelijk de E10 van Purmersteijn. Bovendien was aan de uitslagen te zien dat dit weleens een spannend potje kon worden. Purmersteijn had namelijk met 10-2 verloren van de Beemster en wij met 10-0. Ook had Purmersteijn met 7-1 verloren van ZOB en wij vorige week met 11-1. Overigens zag ik in die wedstrijd dat we ondanks de uitslag al beter speelden als de week ervoor. Kortom, vandaag was de generale repetitie! 

Zonder de geblesseerde Riyad en Jordy mochten wij aftrappen op het mooie hoofdveld van Purmersteijn. Meteen vanaf het begin speelden wij dominant en aanvallend. We hadden ook een goede opstelling: Dean op doel, Tom linksback, Timo centraal, Hoey rechtsback, Elias rechter middenvelder, Thijmen centrale middenvelder en Remzi linker middenvelder. Eh...hadden we dan geen aanvallers? Jawel, want de opdracht luidde: hebben wij de bal dan worden de middenvelders aanvallers en de verdedigers middenvelders. Hebben zij de bal, dan wordt iedereen verdediger. Behalve Thijmen, want er moet tenslotte iemand voorin blijven... 

Het bovenstaande werd bijna tot in perfectie uitgevoerd. Als Purmersteijn de bal had, zakten we in en veroverden wij de bal snel weer terug. Vooral Elias liet zien dat hij het idee van omschakelen goed door had. Bij balbezit was hij voorin te vinden, en bij balverlies verdedigde hij knap mee. Compliment! De rest deed het overigens ook heel goed. Het was leuk om te zien hoe de linies in stand werden gehouden, echt top! 

Tja en dan het verloop van de wedstrijd... Remzi bleek in bloedvorm te zijn en stuurde zijn tegenstander regelmatig het bos in. Het ging zo goed dat hij soms wat overmoedig werd en dacht dat hij het allemaal wel in zijn eentje kon klaren. Jammer, want als hij meer oog had voor de vrijstaande spelers, dan had de score wel twee keer zo hoog kunnen zijn! De aanval met Remzi, Thijmen en Elias liep dan ook gesmeerd. Met z'n drieën waren ze continue dreigend. Thijmen had alleen het geluk niet aan zijn zijde, want de ene na de andere doelpoging van hem mislukte. Tot overmaat van ramp schoot hij de penalty na afloop ook nog 's snoeihard op de paal. Je hebt soms van die dagen...

We gingen de rust in met een 2-0 voorsprong na 2 knappe goals van Remzi. In de kleedkamer waren de mannetjes duidelijk een beetje 'dapper' geworden, dus de boodschap was om ook de tweede helft vooral scherp te blijven. Dat Purmersteijn namelijk met een andere instelling het veld in zou komen was te verwachten, aangezien ze door ons compleet van de mat werden gespeeld. Zodra de tweede helft begon, bleek al snel dat dit vermoeden klopte. Ze hadden nu continue 1 man achterin staan en bovendien voetbalden ze vanuit een gesloten verdediging.

Toch slaagden wij er weer in om de verdediging kapot te spelen wat leidde tot nog 's 6 doelpunten! Remzi kon alle doelpunten op zijn naam zetten, hoewel het vooral een teamprestatie was. Maar ere wie ere toekomt, Remzi voert nu de topscorerslijst aan. :-)

Purmersteijn was met recht 'kansloos' en dat was absoluut de verdienste van onze verdedigers. Tom en Hoey schoven aan als we aanvielen maar kwamen steeds trouw weer terug als de tegenstander de bal had. Het was echt top om te zien. Iedere bal werd knap onderschept en vervolgens met een steekpass in de diepte gespeeld. Het was ook de verdienste van Timo, die de leiding had over de verdediging. Hij riep de mannen terug als hij ze nodig had en zo konden we gewoon spreken van 'een goed georganiseerde verdediging.' 

De 8-0 overwinning was dan ook dik verdient. Ook de penaltyreeks wonnen we glansrijk, waarbij moet worden vermeld dat Timo werkelijk een wereldgoal scoorde. Bijna uit stand schoot hij de bal keihard in de linker kruising. Daarbij stopte Dean op knappe wijze een paar goed geplaatste schoten, wat hij in de wedstrijd overigens ook een paar keer knap deed. Met hem erbij hebben we echt een multifunctionele speler! 

Wat mij betreft zijn we klaar voor de competitie. Twee keer dik verloren en op kracht afgetroefd, maar vandaag dik verdient gewonnen en op eigen kracht en naar eigen inzicht de tegenstander weggespeeld. Twee leerzame ervaringen waar we wat mee kunnen. En nu duidelijk is dat we twee keer in de week gaan trainen en Andre (de vader van Timo) officieel assistent trainer/coach is, zie ik een mooi seizoen tegemoet!