De kop is eraf

De eerste wedstrijd van het seizoen en dan meteen een echte stadsderby tegen Purmersteyn. Jamie en ik hadden er zoveel zin in dat we spontaan waren vergeten onze fietsen op slot te zetten!
Voor de wedstrijd bleek uit een gesprek met de trainer van Purmersteyn dat we te maken hadden met een tegenstander die voornamelijk bestond uit 2e jaars E en ook nog eens oud onder 10 leden. Dat zou wel eens slecht uit kunnen gaan pakken voor ons. Een kleine waarschuwing vooraf dus omdat we ons nog wel eens uit het veld laten slaan als we achter komen.
In het begin bleek inderdaad al meteen het grote verschil. Grote, sterke en technisch goede voetballers en ook nog een goede veldbezetting. Helaas was dat bij ons anders. Gelukkig werd er wel gestreden en lieten we ons dit keer niet uit het veld slaan. Een groot compliment aan jullie. Ik heb geen huilende, mopperende en diep teleurgestelde jongens gezien die ook nog eens het veld afliepen. Heel sterk van jullie!!! Limonade bij een 9-0 achterstand. In de rust, samen met Fred, de boel omgegooid. Dat wil zeggen, een duidelijk middenveld opgesteld. En dit ging een kwartier in de 2e helft heel goed. Geen tegendoelpunten meer. Af en toe zelfs een echte opbouw en wat kansjes. Purmersteyn was echter alert achterin en gaf het verdiende doelpuntje niet toe. Langzaam viel het team toch weer uit elkaar waardoor er nog 3 in gingen maar de eindstand doet er verder niet toe. We hebben weer veel geleerd en daar gaat het om. Ook bij de penalty's vlogen er een paar mooi in zodat ik zelfs wat glimlachjes zag! Toppers. Volgende week meer als een team, aanvallen én verdedigen samen. Aan de inzet ligt het niet.
Ten slotte, ik doe nooit een man of the match, maar dit keer kom ik er niet onderuit.  Ennio, super gekeept! Anders was het zeker 20-0 geworden!   
Tot maandag, prettig weekend.
p.s. oh ja, onze fietsen stonden er nog, met de sleutels erin. Purmersteyn bedankt.