En zo doen we dat....

De afgelopen 2 wedstrijden moesten we tegen de nummer 1 èn de nummer 2 van de ranglijst. Op dat moment stonden wij overigens nog derde, maar de 6 punten verlies hebben ons naar de 7de plek doen zakken. Toch kunnen we voorzichtig concluderen dat we in deze competitie zeker tot de sterkere teams behoren. Bovendien leren we elke wedstrijd bij en worden we steeds beter en meer ervaren. 

Vandaag kwam de hekkensluiter WSV 30 op bezoek. Door een miscommunicatie stond de vader van Remzi (met Remzi) in Wormer i.p.v. Purmerend. Maar dat is dan weer het voordeel van een regionale competitie, je bent ook zo weer terug! Bovendien hebben wij sinds 3 wedstrijden een luxe-probleem, nu Ayoub van de E10 is overgestapt naar de E11. Met 3 wissels kunnen we wel een potje breken... 

Vanaf de aftrap waren wij direct de bovenliggende partij. Er werden mooie combinaties gemaakt wat een paar keer tot een opgelegde kans leidde. Thijmen scoorde bijna een wereldgoal door een hoge voorzet van Riyad vol op de slof te nemen, maar helaas ging de bal snoeihard over. We waren niet scherp in de afronding waardoor het 0-0 bleef en WSV hoop mocht houden. Aangemoedigd door hun ouders leken ze er ook even in te geloven en stonden wij zowaar onder druk. Zo frustrerend als je weet dat het eigenlijk al 4-0 voor ons had moeten staan. Toch kwam WSV niet tot scoren en dat was ook de verdienste van onze verdedigers, die knap de aanvallers afstopten. Daarbij stond Dean weer lekker te keepen en haalde hij tot frustratie van WSV een onmogelijke bal eruit. De aanvaller juichte al bijna, maar zag net de vingers van Dean die de bal over het doel tikte. Het voelde bijna als zelf scoren, zo'n redding... Top Dean!

Na wat instructies vanaf de kant en de boel weer even op scherp gezet te hebben, kwamen we weer sterk terug. Remzi was inmiddels uit de Wormer teruggekeerd en had door een sprint te trekken vanaf de parkeerplaats naar het C-veld gelijk zijn warming-up gedaan. Hij mocht erin en scoorde meteen, en dat was de verlossende 1-0. Hierna kwam WSV er eigenlijk niet meer aan te pas. De keren dat we in de problemen kwamen was omdat we er zelf even geen zin in hadden en de aanvallers lieten lopen. Dit is een mentaliteit die er echt uit moet hoor jongens! Als we wel tegen een beter team spelen zijn dit de momenten dat je doelpunten tegen krijgt! Blijf vechten voor die bal.

Gelukkig scoorde Ayoub op slag van rust nog de 2-0. Na een mooie rush richting doel, waardoor hij ineens een-op-een voor de keeper stond, rondde hij mooi af met een geplaatst schot. Hoewel het 2-0 was, waren Andre en ik er nog niet gerust op. We speelden een beetje slordig en nonchalant, maar misschien was dat ook wel een beetje onderschatting. De jongens wisten dat dit de 'nummer laatst' was en dachten er wellicht wat te makkelijk over. Hoe anders zou dat zijn in de tweede helft... 

Na een goeie tactiekbespreking in de kleedkamer (leuk om de jongens te horen meedenken over hoe het beter moet) kwamen we weer gelijk goed uit de startblokken. Vooral de vleugels rechts en links werden goed benut. Elias speelde weer een topwedstrijd en dolde zijn directe verdedigers een paar keer mooi uit. Een mooie assist op Remzi zorgde ervoor dat laatstgenoemde kon aantekenen voor de 3-0. Prachtige aanval! We kregen de smaak te pakken en voerden de druk op. Tom veroverde weer een paar keer knap de bal op het middenveld, waardoor WSV er gewoonweg niet uit kwam. Uiteindelijk werd zijn inzet beloond en kon Tom zelf op prachtige wijze scoren door een voorzet vanaf de rechterkant er met een sliding in te glijden... 4-0.

FC Purmerend ging los en de ene aanval na de andere volgde, de ene nog mooier als de andere. Het was genieten voor de ouders. Op een gegeven moment stoomde Elias op aan de rechterkant, wilde de bal weer voor geven, maar schoot 'per ongeluk' in de korte hoek binnen. 5-0.

Om eerlijk te zijn raakte ik hierna een beetje de tel kwijt en dat ik niet de enige was, bleek wel doordat Gerrit, die overigens weer een fantastische wedstrijd floot, even kwam vragen hoeveel het nou stond. Gelukkig waren de spelers wel scherp en wisten zij dondersgoed hoeveel het stond. Logisch ook, want ze zullen je doelpunt maar vergeten te tellen! 

Na mooie goals van Riyad (die alert reageerde op een fout van de keeper), Thijmen (juiste plek, juiste moment, na een goeie assist van Elias), Remzi (bekeken schot in de rechterhoek), nogmaals Remzi (mooi uitgespeelde tik-tak aanval) en nog een keer Ayoub, kwamen we op 9. WSV 30 redde overigens wel de eer. Na weer een top-redding van Dean, maar door ongelukkig uitverdedigen (Hoey schoot de bal hard tegen een been van de tegenstander) vloog de bal er toch in.... 

Zoals al gezegd was het een leuke wedstrijd om naar te kijken! Top om te zien hoe we de tweede helft de tegenstander op professionele wijze kapot hebben gespeeld. 

Dean, Timo, Jordy, Tom, Elias, Remzi, Riyad, Ayoub, Thijmen en Hoey...bij deze voor jullie allemaal een groot compliment! Volgende week een weekje rust en daarna afrekenen met onze concurrent, Hercules uit Zaandam.