E11 toont veerkracht!

Houden we nog aansluiting met de top 3 of haken we (definitief) af? Dat was vandaag de vraag... Hercules stond 4de met 12 punten en wij 6e met 9, dus een overwinning zou lekker zijn. Al heeft de Zaanse club nog wel 1 wedstrijd in te halen... Maar het belang van 3 punten was duidelijk. Hoewel...

Bij start van de eerste helft leken wij nog totaal niet wakker. Dit ondanks de professionele warming-up, compleet met agility-ladder. De tegenstander keek dan ook geboeid toe hoe wij bezig waren en de trainer moest ze weer even bij de les houden. Je zou bijna zeggen dat we dan al met 1-0 voor staan, maar niets was minder waar. Het was namelijk Hercules die fel uit de startblokken kwam. Ze hadden een paar fysiek sterke spelers en gedurende de hele eerste helft stonden we dan ook compleet onder druk. Voor de wedstrijd hadden wij het nota bene over de '3-seconden-regel'. Ben je de bal kwijt? Verover de bal dan binnen 3 seconden weer terug...!

Strijden voor de bal! Dat was wat we ermee bedoelden, maar we gingen duels eerder uit de weg dan dat we ze aangingen. Daarbij liepen we hier en daar weer compleet uit de (afgesproken) positie en speelden we de bal te weinig naar elkaar over. Resultaat: een verdiende 2-0 achterstand, en we mochten blij zijn dat Dean wèl wakker was, anders had het al 4-0 gestaan! 

In de rust was het tijd voor een donderspeech. Waar waren we nou mee bezig? De 3-seconden-regel werd door ons gedegradeert tot een 10-seconden-regel. Ook werd er niet geluisterd naar aanvoerder Dean, die zich bij corners suf schreeuwde om zijn verdediging te organiseren. Coach Andre vatte het goed samen: 'Zijn we een stel makke lammetjes of zijn we leeuwen?' Het team schreeuwde terug: 'Leeuwen!' Nou komop dan, laat het zien! 

De tweede helft gaat de geschiedenisboeken in. Wat een verschil met de eerste helft. Helaas moest Elias aan de kant blijven omdat hij last had van zijn maag. Had Hercules soms wat door de limonade gedaan? Als dat al zo was dan maakte het de rest van de spelers beter! We stoorden fel en vochten voor iedere centimeter van het veld. Tom als linksback had hun gevaarlijk snelle rechtsbuiten in de tang en voorin lieten Riyad, Remzi en Ayoub mooi samenspel zien. Hoey speelde ook een lekkere wedstrijd vandaag en in de tweede helft zat hij er een paar keer goed tussen als voorstopper. Dit leidde uiteindelijk tot een aanval waarbij we een overtal hadden en Remzi met een bekeken boogbal de keeper verschalkte. 2-1.

Na de aansluitingstreffer kregen we er zin in en gingen we nog beter spelen. In tegenstelling tot de eerste helft, werden nu wel duels aangegaan en bovendien gewonnen. Het tweede doelpunt kwam op naam van Riyad, die echt balvast was voorin en de vleugels de tijd gaf om aan te sluiten. Na een mooi een-tweetje met Remzi, schoot hij de bal in de korte hoek binnen. 2-2! En de ontlading was groot. 

Hercules was het even kwijt allemaal en voordat ze goed en wel beseften wat er gaande was, schoten wij via een schitterende aanval ook nog de 3-2 binnen. Na mooi combinatievoetbal en doorzetten, werd de bal op de achterlijn teruggelegd op de vrijstaande Thijmen, die niet verzaakte en scoorde. Hierna werd het een beetje minder, waarschijnlijk ook omdat de geleverde strijd hier en daar zijn tol eiste. Riyad en Jordy hebben beide nog last van een enkelblessure en naarmate de wedstrijd vorderde, merkte je dat ze wat minder voluit gingen. Hoewel het natuurlijk niet aan hun lag, was het fysiek allemaal wat minder, waardoor Hercules weer meedeed en opnieuw in de wedstrijd kwam. Hoewel we wel als leeuwen verdedigden en Dean een paar schitterende reddingen verrichtte, scoorden zij toch de 3-3. 

Na de 3-3 bleef Hercules aandringen en voorin verloren we net dat cruciale duel waarbij we alleen voor de keeper zouden komen te staan. Het was dan ook meer geluk als wijsheid dat Hercules de 4-3 mocht aantekenen, wat voor ons wel even als een domper werd ervaren omdat we even over Hercules heen leken te gaan walsen. Maar dit was tevens het moment dat Andre en ik supertrots op jullie waren. Want na de tweede keer op achterstand te zijn gekomen, toonden jullie veerkracht en verhoogden jullie de druk op Hercules. Voorin werd er weer voor iedere centimeter gestreden en doorgejaagd op de bal, waardoor Thijmen, na een mooie steekpass van Remzi, de 4-4 mocht binnen tikken. 

Consolideren of de winst eruit slepen? De mannen besloten voor het laatste te gaan, wat ook karakter is. Complimenten!!! In de laatste minuut kwam Hercules echter onder de druk vandaan en scoorden zij vanuit een snelle counter toch de 5-4. Het was erg jammer en zelfs de coach van Hercules gaf toe dat een gelijkspel meer verdient was. Maar dit is voetbal en hier leren we van. 

Ons spel in de 2de helft mag absoluut als een (persoonlijke) overwinning worden gezien! Complimenten voor jullie allemaal, niemand uitgezondert. Timo, Hoey, Jordy, Dean, Elias, Remzi, Ayoub (op je verjaardag!), Riyad, Thijmen en Tom, we zijn trots op jullie!