5e plaats geconsolideerd

5 december, en alweer de laatste wedstrijd van het najaarsseizoen. Wat gaat de tijd toch snel! Het leek er eventjes op dat we met 6 man moesten aantreden. Riyad is nog steeds geblesseerd, Thijmen was ziek, Dean vertelde donderdag op de training dat hij 'andere verplichtingen' had, en Timo werd op vrijdagavond ineens onaangenaam verrast door vreemde rode vlekjes op zijn lichaam. Gelukkig voelde hij zich verder prima en had hij geen koorts. 's Avonds kreeg ik het bericht dat Dean tóch kon, dus dat bracht het aantal op 7, precies genoeg. 

Maar in de frisse ochtend om 8.45 bleek ook Timo gewoon te kunnen voetballen. Onze trouwe centrale verdediger ontbrak dus niet. Hij zag er inderdaad wel wat vlekkerig uit, maar misschien zou dit de aanvallers van EVC wel afschrikken. :-) Verder toonde hij fris en fruitig, dus er was niks aan de hand op dat gebied. We konden nu 1 wissel hanteren en dat is toch wel lekker om iedereen een adempauze te gunnen en, indien nodig, weer even scherp te krijgen.

De stand en de uitslagen vertelden ons dat EVC te verslaan 'zou moeten zijn'. Maar we waakten natuurlijk wel voor onderschatting, want dat heeft ons tenslotte al vaker in de problemen gebracht dit seizoen... 

De openingsfase van de wedstrijd verliep rommelig. Het was duidelijk te zien dat EVC qua positiespel minder ver is als wij. Toch maakte het ons voetballen wel moeilijker omdat als 1 speler van ons de bal had, er meteen 3 of 4 tegenstanders op af kwamen. De ruimte werd daardoor klein en we kregen weinig tijd om na te denken, wat EVC dan wel weer goed deed. In de rust legden we uit dat we in zo'n geval juist sneller moeten schakelen en logisch na moeten denken. Immers, als je 4 man in de rug hebt, betekend dat automatisch dat er ergens anders minimaal 3 spelers vrij staan. De eerste helft hadden we dit nog niet zo goed door en was onze handelingssnelheid, vooral in het begin, veel te langzaam.

Toch was het de E11 die continue in de aanval was, hoewel we dus om eerder genoemde reden ook veel balverlies leden. Het laatste leidde zelfs tot de openingstreffer van EVC, die na een snelle counter en slecht verdedigen van ons, de 1-0 maakte. Zoals bij veel wedstrijden dit seizoen gingen we na de tegengoal pas echt lekker spelen. Elias maakte weer een paar mooie acties aan de rechterkant en stuurde zijn directe tegenstander een paar keer het bos in. Remzi aan de andere kant stoorde fel en de duels die hij verloor, werden door onze linksback Tom weer goed gemaakt. En Ayoub, die me altijd doet denken aan Romario zoals hij beweegt, haalde ook weer een paar goede acties uit de kast. 

Achterin deden we ons werk goed. Hoewel ik soms een beetje nerveus word als Timo op zijn eigen herkenbare manier uitverdedigt. Hij is erg naar voren gericht en probeert in eerste instantie altijd de bal in de diepte uit te verdedigen, ook als hij een-op-een staat. Soms is 'tikkie terug' op de keeper dan net wat prettiger. Maar zo uitverdedigen lukt hem gewoon 9 van de 10 keer, en dan ziet het er eigenlijk ook wel weer heel professioneel uit. :-) 

Jordy viel ook fantastisch in en speelde gewoon een hele lekkere wedstrijd. Hij zat lekker fel in de duels en speelde een paar keer de bal knap naar voren op de vrijstaande medespelers. Ook Dean stond zijn mannetje. Hij is dol op het maken van slidings, en de tegenstander was vandaag niet altijd opgewassen hiertegen. Mooi om te zien hoe Dean er vol in gaat maar ook goed dat de scheidsrechter in dit soort gevallen door laat spelen. De bal werd immers als eerste geraakt en dat de man daarna ook effe mee gaat, hoort bij het voetbal. :-) Top Dean! Tot slot dan Hoey. De keeperstraining werpt zichtbaar zijn vruchten af. Hij staat zelfverzekerd op doel, toont inzicht bij uittrappen en is een rustpunt. Klasse!

Al het bovenstaande leidde tot een 6-1 ruststand en EVC was uitgepoept. Zoals al gezegd hamerden we er in de rust op dat we sneller moesten schakelen en het veld breed moesten houden. De tweede helft werd dit meerdere keren perfect uitgevoerd. Naast mij stonden er ouders van EVC en ik hoorde ze af en toe genieten van ons samenspel. Hoewel de eindstand 9-1 was en we er in de tweede helft 'maar' 3 bij maakten, waren wij vooral in de tweede helft heer en meester. EVC leek ook moe gestreden en slechts een enkeling ging nog fanatiek voor de bal. Wij speelden hier goed op in en verdedigden op de helft van de tegenstander. Complimenten mannen! 

Mooie goals waren er van Elias (3), Remzi (2), Ayoub (2) Tom en Dean. Vooral laatstgenoemde was erg blij met zijn goal, en terecht. Zo vaak scoort hij ze immers niet en het was een bekroning op zijn goede spel. Maar bovenal was het een teamprestatie! 

Terugkijkend op het seizoen is mijn gevoel tweeledig. De eerste wedstrijd tegen SDOB hadden we moeten winnen als we maar wat gelukkiger waren in ons spel. Tegen het Zaanse Hercules stevenden we, na een wederopstanding in tweede helft en een 2-0 achterstand, af op een 4-4 gelijkspel toen net in de laatste seconde de 5-4 binnenviel. En dat in een fase dat wij meer aanspraak maakten op de overwinning. En de week erop gaven we tegen KFC een 4-0 voorsprong weg om vervolgens met 4-4 gelijk te spelen. Nee de enige wedstrijd dat we echt de meerdere moesten erkennen in onze tegenstander was tegen IVV, die dan ook ongeslagen kampioen is geworden. Het was echter beslist geen walkover en het werd 'maar' 7-0. De verschillen waren wat dat betreft soms marginaal. Een plek in de top 3 was haalbaar geweest, maar al met al is de 5de plek een prima prestatie. Gefeliciteerd! 

Na de wedstrijd werden de mannen verwend met chocoladeletters, pepernoten en snoep. Een 'lekkere'  afsluiter van het seizoen. André, Gerrit en ik kijken uit naar de tweede helft. Wie weet is een kampioenschap haalbaar! We gaan ervoor!