Een goed begin!

En toen was de winterstop alweer voorbij... Wat gaat de tijd toch snel! Kijkend naar de competitie-indeling en wat 'research' hier en daar, zou een voorjaarstitel erin moeten zitten. Ipendam E2 vormde vandaag de eerste hindernis die we moesten nemen.

Het was een bekende tegenstander waar we eerder met 6-1 van hadden gewonnen. Maar in het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst! Bovendien was dit een van de taaiste tegenstanders die we vorig jaar troffen, ondanks die 6-1 overwinning. En het is altijd maar afwachten hoe goed of slecht ploegen uit de winterstop komen, kijk maar naar de Eredivisie. :-)

De eerste helft begon moeizaam met 2 teams die aan elkaar gewaagd waren. Ilpendam was zelfs ietsje feller en beter en het was wachten op de ploeg die het eerste echt 'wakker' werd. Dit leek even Ilpendam te zijn die ons steeds meer onder druk zette en kansen kreeg op de openingstreffer. Gelukkig stond Hoey lekker te keepen. Wij speelden dan ook een van onze slechtste eerste helft sinds tijden. We waren slordig in verdedigen en als we de bal hadden gaven we deze een poeier naar voren, zonder echt te kijken wie er vrij stonden. Na wat coaching vanaf de kant en een paar wissels die we gebruikten om de spelers toe te spreken, gingen we iets beter spelen. De eerste treffer kwam dan ook op naam van FC Purmerend na een mooi uitgespeelde aanval via Remzi, Thijmen en Elias. Laatstgenoemde verzaakte niet toen hij de bal panklaar kreeg aangespeeld van Thijmen. 1-0.

Na de 1-0 ging Ilpendam in de aanval, maar hierdoor kregen wij wat meer ruimte. Hoewel het achterin soms 'pompen of verzuipen' leek, behielden we voorin het overzicht. De 2-0 kwam op naam van Remzi die, wederom op prachtig aangeven van Thijmen, hard inschoot. Het schot was weliswaar recht op de keeper af, maar omdat de bal zo hard aankwam, was hij toch onhoudbaar. Ilpendam toonde veerkracht en ging zo mogelijk nog feller storen. Hier en daar werden er harde duels uitgevochten. Achterin maakten wij op een gegeven moment een dekkingsfout en deze werd knap afgestraft door Ilpendam. 2-1. Het was zo'n moment dat Ilpendam bloed rook en wij kwetsbaar waren. Toch scoorden wij vlak voor rust de 3-1, wat dan ook meteen weer een psychologische klap was voor Ilpendam.

Het was rust maar ondanks de voorsprong waren Andre en ik er niet gerust op. Het was tijd voor een donderpreek. Wat ging er mis? Er werd achterin heel naief verdedidgt en daarbij vochten we duels maar voor de helft uit. Voorin hielden we ons zelden aan de posities waardoor we ook niet echt een vuist konden maken. Al met al was het vertoonde spel 'E11 onwaardig'. Dit moest de tweede helft beter! Eerst gingen we echter even lekker met z'n allen aan de bar zitten om onze limonade op te eisen. De kantinemedewerker deed namelijk een beetje moeilijk en gaf steeds als antwoord dat de limonade al was mee gegeven aan iemand, terwijl wij nog niets hadden gehad. Dus dan maar aan de bar hangen en lawaai maken, tot frustratie van diezelfde barmedewerker overigens. :-)

Door het bovenstaande kwamen we wat later het veld op. Toch zaten wij vanaf minuut 1 beter in de wedstrijd als Ilpendam. De posities werden beter vastgehouden en je merkt dan meteen dat er meer structuur in ons spel zit. Dit betaalde zich uit in nog 's 4 doelpunten, waaronder een knap benutte penalty van Remzi na een handsbal van Ilpendam en een bekeken schot in de korte hoek van Ayoub.

Ilpendam werkte hard, en fysiek gingen ze er dan ook hard in! Toch lieten wij het kaas bepaald niet van ons brood eten en lieten ook wij fysiek van ons spreken. Tom bewees dit door een keer keihard een duel in te gaan en zo de bal van de voet te plukken van een grote, sterke aanvaller die op volle snelheid op Tom af kwam. Dat is nog 's ballen tonen! Vervolgens stond de aanvaller bovenop Tom zijn enkel, waardoor hij vroegtijdig de aftocht moest blazen. Maar de verdedigende actie was meesterlijk. Ook Timo, Dean, Riyad en Jordy hielden het om beurten knap dicht achterin. Ilpendam was uitgepoept.

Toch mochten zij nog 1 doelpunt maken, wat een beloning was op hun harde werken. Maar verder was deze overwinning dik verdient! De eerste 3 punten zijn binnen en de E11 kon tevreden naar huis. Naar huis? Nee helaas niet... Er was namelijk ook nog een Ricoh-zaalvoetbaltoernooi die eventjes afgemaakt moest worden. We hadden daarom nog 2 wedstrijden te gaan in Schermerhorn, waaronder tegen de E10. Die beladen wedstrijd (vanwege veel wederzijdse klasgenootjes, vriendjes en kennisen) stonden we al snel 2-0 voor, maar we waren zichtbaar moe en we lieten de E10 uiteindelijk terugkomen tot een 3-3 eindstand. Jammer, want voor de jaarwisseling hadden we al een oefenwedstrijd gewonnen van de (tweedejaars) E8 en 2 weken geleden in de zaal van de E12. Het was leuk geweest voor de statistieken om 3 E-teams te verslaan... :-)

Van de 6 zaalvoetbalwedstrijden hebben wij er 4 gewonnen, 1 verloren en 1 gelijk gespeelt. Een mooi resultaat! En met de 3 punten van vandaag tegen Ilpendam kunnen we de nieuwe competitie met veel vertrouwen tegemoet zien. Laat dat kampioenschap maar komen...