E11 wint bloedstollende El Clásico

FC Purmerend vs Purmersteijn. In 'mijn tijd', toen de clubs nog buren waren en wij van veld C zo naar de overkant liepen, was dit al een heuse stadsderby. Meestal trokken we in die tijd aan het kortste eind, want de jeugd van Purmersteijn was destijds een stuk beter dan die van FC Purmerend. Maar het was altijd genieten geblazen van de rivaliteit en de fanatieke ouders langs de kant. En de spaarzame overwinningen die we toen boekten, smaakten altijd zoet en lekker. 

Vandaag was dan ook een beetje jeugdsentiment. Daarbij waren de belangen vandaag groot! Bij winst kunnen wij volgende week kampioen worden (als we opnieuw winnen) en bij verlies zou Purmersteijn zomaar het kampioenschap voor onze neus weg kunnen kapen. In de kleedkamer lieten wij daarom nog even de stand aan de jongens zien, om er zeker van te zijn dat ze begrepen wat er vandaag gevraagd werd. Maar iedereen wist gelukkig dat het vandaag moest gebeuren en het was goed te merken dat ze allemaal, ondanks het vroege tijdstip, klaarwakker en scherp waren. 

De eerste helft begonnen we gretig en waren we steeds in de aanval. Aan Purmersteijn was ook duidelijk te merken dat ze wisten wat er op het spel stond. Toch was de eerste fase beslist voor ons. Na een prachtige aanval, waarbij er mooi werd overgespeeld, tikte Elias de bal breed op Ayoub die vervolgens Remzi met een steekpass diep stuurde. Remzi haalde venijnig uit en liet de keeper kansloos, 1-0. Uiteraard was er ontlading maar we juichten bewust niet te vroeg. Toch waren wij het die vlak daarna de 2-0 maakten. Na een mooi genomen corner van Elias, kopte Remzi in. Dit is de eerste keer dat we met een kopbal weten te scoren en dat dat uitgerekend in deze wedstrijd gebeurde, was natuurlijk veelzeggend. 

Na de 2-0 ging Purmersteijn beter spelen en drongen ze aan, daarbij fanatiek aangemoedigd door de coach en ouders. Een hard schot op doel werd prachtig van de lijn getikt door een katachtige redding van Dean. Het was in een fase dat onze verdediging het druk had, en Hoey, Timo en Tom hun handen vol hadden. De aansluitingstreffer viel door een fout van ons, Tom dekte aan de verkeerde kant waardoor de aanvaller snel weg was toen hij werd aangespeeld en, eerlijk is eerlijk, vervolgens met een mooi schot binnenschoot. Dean kon hier niets tegen doen, de bal was hard en zuiver. 

Purmersteijn kreeg er zin in en bleef aanvallen. Toch kwamen wij via een counter eruit, Remzi stoomde op aan de linkerkant, zag Elias en Thijmen meelopen en legde de bal mooi breed. Thijmen had hem moeten scoren maar zijn timing was verkeerd, waardoor de bal zo langs hem heen rolde. Gelukkig was Elias er ook nog en die gleed de bal er met een sliding in. Prachtige goal, heel alert gereageerd. 3-1 was ook de ruststand. 

In de rust heerste er al wat euforie. Riyad liet daarbij de limonade vallen, dus de mannen kwamen dorstig weer de kleedkamer uit. Achteraf bleek het dorst naar de overwinning! Purmersteijn leek echter alles op alles te willen zetten en we stonden vanaf minuut 1 zwaar onder druk. Toch kregen wij maar liefst 2x de kans om de 4-1 te maken, eerst verzuimde Remzi de bal af te geven op vrijstaande spelers die de bal voor het intikken hadden, en vervolgens Riyad. In zo'n wedstrijd is dat niet handig! Ik was dan ook even boos, zeker toen het daarna mis leek te gaan... 

Dean wilde na een slap schot op ons doel de bal pakken maar liet deze glippen (het veld was nog nat van de dauw en de bal nat en glibberig), toen hij de bal opnieuw wilde pakken werd de bal uit zijn handen geschopt en zo het doel in getikt door fel doorjagen van de supersnelle en goed spelende dame van Purmersteijn. Deze dame was er overigens de vorige wedstrijden niet bij, maar vandaag was ze beslist een van de beste spelers op het veld. Tussen alle jongens liet ze zien dat vrouwenvoetbal beslist geen lachtertje is. Dean baalde verschrikkelijk van zijn keepersfout en moest even getroost worden en opnieuw moed ingepraat. Dit is ook wel veelzeggend voor zijn karakter. Hij keepte verder weer een dijk van een wedstrijd.

Vlak na de de 3-2 viel ook de 3-3. We waren het achterin even kwijt en lieten ons te makkelijk omspelen en voorbij lopen. Gelukkig was het maar een zwakke fase want na de gelijkmaker wisten we Purmersteijn toch kapot te spelen. Eerst scoorde Elias bijna op gelijke wijze als de eerste helft, hij reageerde alert op een voorzet van Remzi en schoot de bal in, nadat Thijmen wederom verzuimde af te maken (vandaag had hij het vizier niet op scherp, kan gebeuren). 4-3 en de ontlading was groot! Purmersteijn raakte geïrriteerd, ging mopperen en leken er de brui aan te geven. Dit werd nog 's versterkt nadat Remzi definitief het slot op de deur gooide en met een mooi afstandsschot de 5-3 maakte! 

Na het laatste fluitsignaal van de goed fluitende scheidsrechter, vierden we een klein feestje. Dit tot frustratie van Purmersteijn die ons intimideerden en vervelende dingen riepen. Het zijn slechte verliezers en dat was een smetje op een verder fantastische voetbalsfeer. Mooi weer, veel ouders aan de kant, over en weer gejuich...en FC Purmerend die er met 3 punten vandoor ging! 

Op naar volgende week! 3 punten pakken tegen de hekkensluiter en we zijn kampioen!

Jordy, Remzi, Thijmen, Ayoub, Elias, Hoey, Dean, Tom, Timo en Riyad, jullie zijn stuk voor stuk toppers! Als team gestreden en iedereen had vandaag zijn belangrijke aandeel in deze fantastische overwinning! Compliment, jullie zijn een ware kampioen!