Elias 'man of the match'

De titel is natuurlijk maar een grapje want Elias speelde namelijk helemaal niet. Helaas raakte hij bij de (eveneens verloren) oefenwedstrijd, afgelopen woensdag tegen Velsen 011-1, geblesseerd aan zijn knie. Een korte looptraining gister van Kelvin wees uit dat hij het vandaag misschien kon proberen, maar tijdens de warming-up bleek dit al gauw niet haalbaar. 

Nee dat Elias de 'man of the match' was is met een knipoog naar de rest van het team. Niet dat ze zo slecht speelden, maar op de belangrijke momenten lieten we het wel afweten. Bij vlagen was te zien dat OFC zeker niet oppermachtig was, maar zoals de laatste paar wedstrijden voetbalden we voornamelijk tegen onszelf. Vanaf de tribune, met een fraai uitzicht op het A-veld mits je niet achter een paal zat, zagen we een kwakkelend O11-1. Slordig uitverdedigen, onlogische oplossingen, half de duels in gaan, niet in de bal komen, stil staan i.p.v. bewegen/vrijlopen/aanbieden, onnodig risico nemen achterin, kortom zomaar wat voorbeelden waar het allemaal mis ging. Toch was de ruststand slechts 1-0, dankzij een fraai geplaatst afstandsschot van een aanvaller van OFC. 

Na de rust leek Purmerend iets meer grip te krijgen op de wedstrijd. Wel was naast Elias inmiddels ook Duuk met een blessure 'in de kleedkamer achtergebleven' (zo noemen ze dat altijd in het profvoetbal, maar uiteraard zaten de jongens gewoon gezellig in de dug-out). De 9 overgeblevenen moesten het dus oplossen maar voordat wij de gelijkmaker konden maken werd het helaas 2-0. Het was een gevolg van geklungel achterin, hoewel het eerlijk gezegd ook lastig opbouwen is als het middenveld nauwelijks in beweging is en steeds in de dekking staat... Toch deed Purmerend wat terug door via een mooie aanval (eindelijk) de 2-1 te maken. Yentl kreeg de bal op de zijkant aangespeeld, aarzelde niet en schoot met buitenkant links fraai de hoek in. Vlak daarna werd het nog bijna 2-2 toen Thies rakelings naast kopte uit een corner. Het waren helaas onze enige wapenfeiten van de wedstrijd, want daarna kwam er niets meer. 

Wel zagen we OFC de score uitbouwen tot een overtuigende 4-1. Maar met name de laatste goal was een weggevertje. Achterin probeerden we (tja, wat probeerden we eigenlijk?) de bal uit te verdedigen met een zee van ruimte, maar toch presteerden we het om de bal zo bij de tegenstander in te leveren. Deze aarzelde natuurlijk niet en strafte de fout genadeloos af. Dat we verliezen is niet erg, maar als we op deze wijze goals gaan weggeven is het natuurlijk lastig voetballen... 

En zo eindigde ons bekeravontuur... Nu concentreren op de 2de fase van de competitie. Laten we hopen dat Elias en Duuk dan weer fit zijn en dat we onze 'fouten' van de laatste wedstrijden weten om te buigen in kwaliteiten. We gaan ervoor want: 'Wie zijn wij? FC Purmerend! En wat gaan we doen? Winnen, winnen, winnen!' ;-)

Vincent