Purmerend en Purmerland gelijk op in fenomenale wedstrijd

Er zijn altijd wel van die teams waar je graag tegen speelt. Voor ons is dat de MO11-1 van Purmerland. We hebben nu twee keer eerder tegen ze gespeeld dit jaar. De eerste keer wonnen wij met 1-0, de tweede keer was het een 0-1 overwinning voor hen. Nu voor het 'echie' in een competitiewedstrijd waar zelfs nog wel het een en ander op het spel staat. Purmerland is namelijk derde in onze poule, wij zijn vierde, en de winnaar van deze wedstrijd stijgt zelfs naar de tweede plek! Daar komt bij, we mogen Purmerland dan wel heel graag, we winnen natuurlijk ook heel graag van ze!

Het is in ieder geval weer prachtig weer in de late namiddag van deze woensdag. Echt van dat soort weer waarbij je er eens voor gaat staan om een mooie pot voetbal te zien. En die krijgt het ruimschoots toegestroomde publiek ook zeker te zien. Het is vanaf het begin van deze wedstrijd duidelijk dat dit twee teams zijn die aan elkaar gewaagd zijn. De aanvallen wisselen elkaar aan beide kanten af. Purmerland is in de eerste helft wel licht in het voordeel door de sterke wind die richting ons doel staat, maar Charissa staat fantastisch te keepen vandaag. Ze is heel zeker in de goal en heeft een enorme uittrap in haar benen. Voor haar staat ook een hele goede verdediging. Demy natuurlijk in het midden, als een soort van aanvoerster van de verdediging. Zij stuurt Frederique, Siomara en Isa aan, die allebei ook weer goed op dreef zijn vandaag. Van Isa weten we natuurlijk dat ze fantastisch kan spelen, Siomara is gelukkig lekker terug aan het komen van haar blessure en Frederique probeert net als Demy al af en toe een actie naar voren te maken. Het is niet makkelijk voor Purmerland om deze meiden voorbij te komen.
Het middenveld heeft het wel een beetje lastig tegen de meiden van Purmerland. Kimberley heeft erg veel last van haar knieen en kan dan ook maar korte tijd meedoen in de eerste helft. Liona, Selin en Tamara doen hun best tegen de meiden van Purmerland maar vinden het lastig om er goed doorheen te komen. Daar komt ook nog bij dat Madelief veel last heeft van haar been na een botsing gisteren bij het schoolvoetbal. Ze heeft daardoor ook moeite om het tegen de solide verdediging van Purmerland op te nemen.
Wat niet helpt is dat de verschillende linies in ons team elkaar niet zo goed kunnen bereiken doordat ze te ver van elkaar staan en dat de meiden simpelweg te afwachtend spelen. Er wordt naar de bal gekeken, je ziet de meiden zichzelf afvragen of ze er iets mee zullen doen en dan zit er al iemand van Purmerland tussen. Dit is er ook de reden van dat Purmerland op slag van rust op 1-0 komt. Jammer!

In de rust wordt er dan ook flink gepraat. De meiden worden erop gewezen waar het misgaat, zien wel in wat er anders moet en beloven beterschap in de tweede helft. Er wordt ook geluisterd naar de coach van Purmerland, die we door de dunne muurtjes van de kleedkamers heel goed kunnen horen. Het gegiechel hierover van onze meiden is waarschijnlijk door de muren heen ook aan de andere kant te horen.

In de tweede helft gaat het een stuk beter. Purmerland komt niet echt meer in de buurt van ons doel, wij hebben in het begin echter ook nog wel moeite om het vijandelijke doel te vinden. Toch komen we steeds dichter in de buurt en je voelt op gegeven moment dat die goal nu toch echt wel in de lucht hangt. Er vliegen nog wat ballen rakelings langs, de keeper zit er een paar keer tussen, maar dan is het Demy die toch de 1-1 tegen de touwen jaagt. Ze was al een aantal keer heel gevaarlijk geweest in de tweede helft en gezien ons overwicht is het ook zeker een verdiend doelpunt. Nog vijf minuten te gaan, zou er nog een tweede goal in zitten? Maar beide teams zetten de hakken in het zand en laten er geen vijandelijke speler meer doorheen. Maakt ook niet uit, beide teams komen moegestreden van het veld en hebben het wel verdiend om allebei een gelijkspel mee naar huis te nemen.

Zo hebben we voor de derde keer een zeer enerverende wedstrijd tussen deze twee teams gezien. Dat de onderlinge stand nu gelijk blijft is ook wel prima eigenlijk. We zijn voor de vierde keer op rij ongeslagen en hebben zo ons record geevenaard. We hebben meiden gezien die zo hard hebben gestreden dat ze totaal uitgeput het veld afkwamen. En zo zien we het natuurlijk graag. Als we de komende weken nog even blijven werken aan zaken als posities houden, goed aansluiten en minder terughoudend zijn, dan gaan er zeker nog wel wat overwinningen bij komen.