Competitie
3e klasse 04
Datum
24 november 2018 11:00
Accommodatie
Onbekend
Op papier een zware wedstrijd vandaag. Wij als nummer 9 in de poule tegen de nummer 2. Toch zaten er in de kleedkamer voor de wedstrijd alleen maar meiden die er in geloofden. We hebben goed getraind deze week en veel met elkaar gesproken en dat zag je terug in de kleedkamer. Vastberaden gezichten, maar ook meiden die er samen volledig voor wilden gaan. Maar ook naast het veld veel geloof in een goede afloop. De groep ouders die meegaat naar uitwedstrijden lijkt elke week groter te worden. Niet verwonderlijk ook, want iedereen is trots op de stappen die deze meiden vooruit maken.
Het was ijzig vandaag. Westzaan heeft een veld dat midden tussen de weilanden staat, dus de wind had ook vrij spel. Veel bibberende meiden op het veld. Een team dat vandaag door blessures en ziektes aangevuld moest worden met meiden uit de MO13-1. Eliza voorin, Cameron in het midden en Dylana achterin vulden onze eigen meiden aan. Terwijl onze wisselspelers op de bank wegkropen onder een dikke laag jassen en vesten, klonk op het veld het fluitsignaal. De meiden op het veld vlogen er vol in, aan de ene kant omdat ze er gewoon heel veel zin in hadden, aan de andere kant omdat ze dan tenminste een beetje warm bleven.
Westzaan bleek al meteen een goed team. Meiden die goed samenspeelden en die naarmate de wedstrijd vorderde steeds vaker in de buurt van ons doel kwamen. Toch werden we niet overspoeld, want we zetten hier ook meerdere goede aanvallen tegenover. De hulpmeiden speelden prima samen met onze eigen meiden en iedereen werd ook goed bij het spel betrokken. Het was absoluut geen wedstrijd waarbij een hoger geklasseerd team het lager geklasseerde team wel even wegspeelde. Sterker nog, naarmate de eerste helft vorderde kwamen wij zelf steeds beter in het spel. Westzaan had het moeilijk met de energie die onze meiden op het veld legden, wat tot hoogtepunt kwam toen Cameron vlak bij het strafschopgebied onderuit werd gehaald. Luna zette zich achter de bal en schoot deze bijna perfect over de muur heen. De Purmendse fans begonnen al te juichen, maar keeper en doelpaal gooiden roet in het eten. De bal stuiterde tergend langzaam voor het doel weer weg en werd toen door een verdedigster weggewerkt.
De tegenaanval was nog even kiele kiele. Westzaan liep iets te makkelijk door onze verdediging heen, maar Ezri stortte zich voor het gevaar en maakte een prachtige redding. Sowieso heeft Ezri weer fenomenaal gekeept vandaag!
In de kleedkamer een grote groep uitgelaten meiden, die er in geloofden dat we vandaag zouden kunnne gaan stunten. We moesten wel wat puntjes op de i zetten, want Westzaan was er een aantal keer te makkelijk doorheen gekomen. Verder eigenlijk weinig om over te klagen, gewoon zo doorgaan in de tweede helft. De ouders kregen het zowaar warm langs te kant van de inzet van de meiden. De tweede helft was dan ook meer van hetzelfde. Twee teams die echt aan elkaar gewaagd waren en die allebei niet van plan waren met een gelijkspel genoegen te nemen. Het was dan ook een enorme domper toen Westzaan uit een corner de 1-0 maakte. Onze meiden waren niet helemaal alert bij deze corner, die door Westzaan snel werd genomen.
Zo stonden we dan toch achter, terwijl dat helemaal niet verdiend was. Onze meiden bleken het daarmee eens en deden er nog een tandje bij. De coach van Westzaan bleef tegen haar meiden roepen dat ze moesten proberen de voorsprong vast te houden, was er duidelijk niet helemaal gerust op dat ze zouden gaan winnen. We hadden nog een aantal goede kansen en er werd enorm meegeleefd, zowel op de bank als door de ouders, maar het mocht allemaal niet baten. Het laatste fluitsignaal was zuur, maar dat werd gelukkig ook weer snel vergeten. Want het was een fantastische wedstrijd, waar iedereen enorm van had genoten. Al onze meiden hebben weer keihard geknokt en laten zien dat ze er als een team staan. Dat we deze week dan helaas nipt hebben verloren is jammer, maar als je zo lekker staat te voetballen maakt dat ook eigenlijk helemaal niet uit. Dus, ondanks de kou veel vrolijke gezichten, van meisjes die het leuk vinden om zich helemaal te geven op een veld en die ongetwijfeld nog heel veel mooie wedstrijden gaan spelen!
