De meiden van de MO13-2 zijn kampioen!

Yenthl in duel.

Hoe gaan we winnen vandaag meiden?

Jasmijn in de aanval.

Concentratie bij Luna.

Dit doet me denken aan dat spelletje: Waar is de bal?

Dalila in controle.

"Hee Patrick, we passen je opstelling even aan!"

Zeynep speelde een sterke wedstrijd achterin.

Jasmijn was constant actief en zag haar inspanningen beloond met een mooi doelpunt.

De laatste wedstrijddag van het seizoen beloofde een spannende te worden. De meiden moesten zelf winnen en dan hopen dat concurrenten VVS46 en Winkel averij op zouden lopen. Het leek onmogelijk... VVS46 zou toch zeker wel gaan winnen vandaag? Daar kwam bij, onze wedstrijd was op papier ook bepaald geen makkelijke. Schagen stond dan wel een aantal plekken onder ons, maar bij winst zouden ze ons inhalen.

Om het ons extra moeilijk te maken hadden ze bij Schagen de ingang van hun complex verstopt. Meerdere meiden hadden moeite het te vinden, zodat we bij de aftrap nog een paar meiden misten. Dat niet alleen, maar drie van onze eerstejaars meiden waren afgelopen week ook nog eens op kamp geweest. Resultaat: Frederique met een hele pijnlijke voet en Selin ook niet helemaal honderd procent. De andere meiden leken voor de wedstrijd een beetje nerveus. Niet verwonderlijk ook, want die kleine kans op de titel wilden we wel proberen te benutten. Moesten wij wel ook nog een achterstand van 4 doelpunten goed maken.

Je vraagt je als coaches dan toch af hoe het gaat lopen in de wedstrijd. Zouden de zenuwen de meiden parten gaan spelen? Maar we hadden ons geen zorgen hoeven maken. De MO13-2 begon knallend aan de wedstrijd en bleef ook de hele wedstrijd door het spel bepalen. Schagen wist in het begin nog wel een beetje tegengas te geven, maar je zag bij onze tegenstander de moed eigenlijk al vrij snel in de kicksen zakken. Niet verwonderlijk ook als je in rap tempo het ene na het andere prachtige doelpunt om de oren krijgt! We hebben onze meiden dit seizoen een aantal keer fantastisch zien spelen, maar zeker de eerste helft werd er ook vandaag fenomenaal gespeeld.

Het mag duidelijk zijn dat Isabella vandaag in vorm was. Ze heeft de afgelopen weken wat last gehad van blessures, maar vandaag was ze eindelijk weer helemaal pijnvrij. Ze kon dan ook eindelijk weer laten zien wat ze kan en waar ze samen met de andere meiden zo hard voor heeft getraind de afgelopen maanden. Binnen vijf minuten lag het eerste doelpunt er al in. Na mooie combinaties van onze meiden kon Isabella met de bal aan de haal. Ze moest nog wel even een sprint van een meter of veertig trekken, maar was niet te achterhalen door de verdedigsters van Schagen. Voor de wedstrijd had ze nog gezegd dat ze er wel even vier zou gaan maken... En dat was haar binnen twintig minuten ook daadwerkelijk gelukt. Dit was niet alleen maar de verdienste van onze spits, want ze kreeg meerdere keren de bal panklaar aangeleverd. Luna en Yenthl lanceerden Isabella, die geen genoegen nam met een loepzuivere hattrick en er dus vier inknalde voor rust. De 0-5 viel ook nog voor het rustsignaal. Het was Jasmijn die een hele mooie actie bekroonde met ook alweer zo'n mooie goal.

Ja, en dan sta je bij rust gewoon al met 0-5 voor. De ouders langs de kant konden hun ogen niet geloven. Ze waren dit seizoen inmiddels wel wat gewend van die meiden van ze, maar dit hadden ze nog niet eerder gezien. Over pieken op het juiste moment gesproken! In de tweede helft ging het gas een klein beetje terug. Isabella wist wel vrij snel ook haar vijfde van de dag te maken, maar daarna konden we helaas het net niet meer vinden. We hebben genoeg kansen gehad, maar de bal wilde er simpelweg niet meer in. Geen probleem, want met 0-6 hadden we ons kleine kansje op de titel wel weer wat groter gemaakt.

Maar ongeacht of we nou wel of niet kampioen zouden worden... Wat hebben die meiden goed gespeeld vandaag! Ezri had weer een paar prachtige reddingen. Ze is niet voor niets de minst gepasseerde keeper van onze poule! Lisa H. was weer heel zeker achterin. Ze was snel, fel en gaf de meiden van Schagen weinig kans. Ze werd hierbij geholpen door Dalila, die voorin begon (en het daar prima deed), maar die daarna met Lisa het slot op de deur hield. Wat fantastisch dat ze ondanks haar blessureleed dit seizoen zoveel fantastische wedstrijden heeft kunnen spelen. Do was weer onverschrokken. Zij is een meisje waar tegenstanders bang voor zijn, en terecht. Ze koppelt kracht en inzicht met een hoge snelheid waarmee ze ook vandaag weer menig aanvaller er uit rende. Zeynep speelde ook een prima wedstrijd. Ze heeft een topseizoen gehad en liet ook vandaag zien dat ze niet bang is het duel aan te gaan. Noa maakte in de eerste helft een heel klein foutje (de bal door het midden verdedigen), maar had ook een enorm nuttig moment toen ze een doorgebroken speelster van Schagen een klein tikje gaf dat net genoeg was om een gevaarlijke aanval te stoppen. Verder speelde ze ook weer een top wedstrijd. En Frederique... Ze zat voor de wedstrijd met een sip gezicht in de kleedkamer omdat ze heel veel last had van haar blessure en bang was niet te kunnen spelen. Aangespoord door het spel van haar teamgenoten vroeg ze in de rust of ze het toch mocht proberen in de tweede helft. "Als ik pijn krijg dan verbijt ik het wel!" Koud 1 minuut in het veld werd ze op de grond gewerkt, maar met tranen in haar ogen gaf ze aan dat ze absoluut niet het veld uit wilde. De rest van de wedstrijd heeft ze echt fantastisch gespeeld en is er geen enkel meisje van Schagen voorbij haar gekomen.

Ook op het middenveld werd fantastisch gespeeld. Super om iedere week weer te zien hoeveel inzicht Madelief heeft. Ze geeft passes op maat en doorziet acties van tegenstanders. Jasmijn zag haar tomeloze inzet eindelijk weer eens beloond met een doelpunt. En het was ook echt een beauty, waar ze nog lang van bleef stralen. Liona speelde een prima wedstrijd vandaag. Je ziet haar elke week meer durven en beter spelen en ook vandaag had ze een aantal hele goede acties. Selin was helaas ook een beetje onfortuinlijk vandaag. Ze begon met pijn in haar pols, waar ze al een tijdje last van heeft, en viel hier na een minuut of vijftien ook nog eens heel ongelukkig op. Dat betekende helaas einde wedstrijd voor haar, maar wat heeft ze dit seizoen enorm goed gespeeld. En Yenthl is misschien wel het meisje dat dit seizoen het snelst vooruit is gegaan. Ze is altijd al een meisje dat niet bang is om er helemaal voor te gaan, ook in duels, maar je ziet ook dat ze steeds meer inzicht begint te krijgen. Vandaag was ze een van de beste meiden van het veld.

Voorin weer onze topaanvalsters. Lisa had een paar mooie aanvallen, maar was een beetje onfortuinlijk in de afronding. Toch ging er constant dreiging van haar uit. Luna was weer heel zeker vandaag en gaf een aantal prachtige voorzetten. Ze is dit seizoen steeds meer gegroeid in haar rol als aanvoerder en heeft het echt fantastisch gedaan. We hadden ons geen betere aanvoerder kunnen wensen. En dan Isabella, die vandaag voetbalde alsof ze vleugels had. Vijf doelpunten in een wedstrijd is natuurlijk heel bijzonder en het hadden er zelfs nog meer kunnen zijn.
Tamara begon in het midden, maar speelde ook voorin. Dat deed ze heel goed, en ze was weer heel dicht bij een goal. Jammer dat het net niet lukte!
En wat was het fijn dat Meike er ook was vanochtend. Zo zonde dat ze de afgelopen weken niet heeft kunnen spelen, maar ook zij is echt onderdeel van ons hechte team.

Maar goed, dan sta je als meiden, coaches en ouders te stralen langs het veld en dan heb je het over de kansen die je nog hebt op de titel. Iedereen was eigenlijk realistisch: normaal gesproken zou VVS46 natuurlijk gaan winnen van Medemblik. Toch hingen er rond kwart voor twee heel veel ouders rond in de appgroep van het team. Want ja, je weet natuurlijk maar nooit. De uitslag van de wedstrijd liet lang op zich wachten en op gegeven hield ik het niet meer uit. Ik pakte de telefoon en belde naar Medemblik, waar ik iemand in de kantine aan de lijn kreeg. Ik vroeg naar de uitslag, waarna er door de kantine heen geroepen werd naar iemand van het wedstrijdsecretariaat. "Wat heeft de MO13-2 van Medemblik gedaan?" Het moest een paar keer geroepen worden (het klonk gezellig druk in de kantine) maar opeens klonk er: "Ze hebben met 1-0 gewonnen." Op dat moment veranderde alles. Nu stonden wij opeens eerste! Ik kon het niet geloven, rende terug naar mijn computer en deelde het nieuws met de rest van de ouders. Binnen een paar seconden stroomde de appgroep vol met blije berichten. Maar... Nog even wachten op wat Winkel zou doen. Die zouden wel met 10 doelpunten verschil moeten winnen... Dat zou toch niet gaan gebeuren? Ook nu was het wachten weer tergend en vlak na het eindsignaal belde ik meteen naar Winkel voor de uitslag. "Ja, die hebben jammer genoeg met 2-4 verloren," zei een vriendelijke dame aan de andere kant van de lijn. Ik geloof dat ik nog iets als "Ach wat jammer" heb gezegd, waarna het onmogelijke bewaarheid was geworden. De MO13-2 van FC Purmerend is KAMPIOEN!!!

En zo zijn onze meiden, van wie wij allang wisten dat ze echte kampioenen zijn, ook op papier kampioen geworden. Ze hebben zo hard gewerkt dit seizoen en het zo verdiend... Natuurlijk gaat dit op voor veel meer teams, maar dat onze meiden dit voor elkaar hebben gekregen... Na al die trainingen, oefenwedstrijden, toernooien en competitiewedstrijden. Het gevoel is met geen pen te beschrijven!

Patrick