FC Purmerend F3 – EVC F1 (beker) 1-4

Vandaag de 1^e thuiswedstrijd van het seizoen. De tweede bekerwedstrijd tegen een (naar verwachting) sterke tegenstander die vorige week de laatste deelnemer aan de poule, ZOB F2, met 7-2 over de knie gelegd had. Omdat we geen scheidsrechter hadden, vonden we Michel bereid om de wedstrijd te leiden. Hier was ik erg blij mee, omdat ik anders zelf had moeten fluiten en dan niet had kunnen coachen.

Na een vertraging van een paar minuten omdat EVC de tenues vergeten was, trapten we af voor de eerste helft. Daniël was de keeper van dienst en vol goede moed gingen we de confrontatie aan. Dat EVC een sterke tegenstander was bleek snel, want er werd goed gecombineerd en we kwamen een beetje onder druk. Aan de andere kant wisten we ook kleine kansjes te creëren, maar stuitten we op de, vreselijk goede, keeper van EVC. De wedstrijd was mooi in balans en heel erg leuk om naar te kijken.
In de 9^e minuut vergaten we door te dekken en produceerde EVC een afstandsschot dat hoog boven Daniël tegen de touwen sloeg, 0-1. Vol overtuiging gingen we op jacht naar de gelijkmaker en ondanks dat we geen succes hadden, werd er wel heel erg goed gespeeld. Kansen , ook voor EVC, werden niet meer benut en de ruststand was dus 0-1. Onderweg naar de kleedkamer kregen wij wel van alle kanten complimenten voor ons spel. Er waren zelfs toeschouwers die eigenlijk voor een andere wedstrijd waren gekomen, maar die toch bij ons kwamen kijken omdat er zo leuk gevoetbald werd. Als dat geen compliment is, dan weet ik het niet meer. In de kleedkamer hoefde er niet veel gezegd te worden, de mannen waren ervan overtuigd dat ze de stand gelijk konden trekken.

In de tweede helft verdedigde Max ons doel. Furieus gingen we van start en het regende kansen. Maar steeds weer stuitten we op de keeper van EVC. Door onze aanvalsdrift werd de verdediging een beetje vergeten en zo kon het gebeuren dat EVC wel het net wist te vinden. In de 10^e minuut wist Max een afstandsschot nog  te pareren, maar de rebound werd door een speler van EVC keurig binnen getikt, 0-2. In de 13^e minuut volgde de 0-3 na een schitterende pegel in de kruising. Een minuutje later werd het na een verdedigingsfout zelfs 0-4.
Maar ook nu weer liet de F3 zien over de juiste mentaliteit te beschikken, want de koppies gingen niet hangen en er werd een tandje bijgeschakeld. De ene aanval op het doel van EVC volgde op de andere en het aantal kansen was niet meer te tellen. Helaas waren al die kansen niet aan onze spelers besteed en bleef de hatelijke 0 voor ons op het bord staan. Dat wil zeggen tot Rogier in de laatste minuut alleen op avontuur ging na een uittrap van Max. Rogier liet aan de linkerkant van het veld iedereen zijn hielen zien en op de droge schuiver in de linkerhoek had zelfs de keeper van EVC geen antwoord, 1-4. Direct hierna floot Michel af.

Met 1-4 verliezen en dan toch meer dan tevreden zijn, kan dat? Op deze vraag kan ik volmondig JA antwoorden, want wat hebben jullie fantastisch gespeeld! Zelfs de coaches en ouders van de tegenpartij waren van mening dat de uitslag geflatteerd was en dat een gelijkspel gewoon verdiend zou zijn geweest. Helaas loop je soms tegen zo’n wedstrijd aan waarin de bal er niet in wil. Dat gebeurd nu eenmaal en daar moeten we van leren. Wat ik dan heel knap vind van deze groep is dat jullie op de training van dinsdag precies aan wisten te geven wat er fout gegaan was en waar jullie volgende wedstrijd meer op gaan letten. We gaan zaterdag zien of dat gaat lukken, de trainingen waren in ieder geval veelbelovend.

Tot zaterdag,

Rindert