FC Purmerend MO11-1 strijdend ten onder tegen HSV

Soms is het niet zo heel erg om te verliezen. Het liefst vegen we elke wedstrijd onze tegenstander van het veld af, maar als het een keer niet lukt hoeft dat niet meteen een drama te zijn. Zoals vandaag tegen HSV, in een wedstrijd die helemaal gelijk opging en waarin we een MO11-1 zagen die waarschijnlijk nog nooit zo goed heeft gespeeld. Dat de bal er dan weer eens niet in wil aan de goeie kant... Vervelend, maar de meiden hebben laten zien dat ze vooruitgang boeken en dat zorgde ervoor dat er toch na afloop een heel positief gevoel overheersde.

Het was vroeg vanochtend. Half negen verzamelen in Heiloo, dat zijn van die tijden waarvan ouders zich eens op hun hoofd krabben en afvragen waarom ze hun dochter ook alweer op voetbal hebben gedaan. Toch stonden bijna alle meiden klaar om de strijd aan te gaan. Kimberley was helaas ziek vandaag, maar de andere meiden waren vastbesloten om HSV eens een koekie uit te delen. HSV heeft per slot van rekening vorige week met 8-0 gewonnen van onze MO11-2, dus de meiden waren uit op revanche. Sowieso, de meiden hebben er elke week enorm veel zin in. Ze voelen dat ze in deze poule voor geen enkel team onder hoeven te doen en duiken er elke wedstrijd vanaf het begin gelijk bovenop. Vorige week resulteerde dat in twee vroege doelpunten, deze week werd al snel duidelijk dat het lastiger zou gaan worden.

Op een veld waar een verdacht luchtje hing (er was een megaboerderij aan de overkant, need I say more) was er weinig onderscheid tussen de twee teams. Niet alleen omdat zowel HSV als Purmerend in geel met rood speelde, maar ook omdat de teams enorm aan elkaar waren gewaagd. Onze meiden waren scherp, gretig en heel geconcentreerd. HSV zette daar ook een sterk team tegenover en zo kregen de fans een hele spannende wedstrijd voorgeschoteld. Beide teams kregen veel kansen voor het vijandelijke doel, maar de twee keepers waren alert. Je ziet Tamara elke week vooruit gaan en ook vandaag deed ze het prima. Dat is wel een trend die we zien bij alle meiden. Vergeleken met de eerste wedstrijden van het seizoen zijn ze allemaal veel vaardiger, weten ze beter waar ze moeten staan en gaan zaken als passen en positie kiezen al steeds soepeler. Vooral op het gebied van passen was er veel positiefs te zien. We kregen zelfs een aantal voorzichtige 1-2-tjes voorgeschoteld!

Het was toch HSV dat op 1-0 kwam. Onze meiden roken niet alleen de lucht van de overkant, maar ook een doelpunt en waren iets te enthousiast in het naar voren gaan. Een snelle uitbraak was door onze meiden niet af te stoppen en het harde schot was onhoudbaar. Zo gingen we de rust in met een achterstand, maar toch ook met een heel hoopvol gevoel. We spraken af met de tegenstander dat ze in de tweede helft toch hesjes aan zouden doen, omdat we wel zagen dat onze meiden het verwarrend vonden. De coach van HSV bood ons nog aan dat wij die hesjes wel aan mochten doen, maar daar hebben we toch maar vriendelijk "nee" op gezegd.

In de tweede helft veranderde er weinig aan het spelbeeld. Het spel golfde op en neer en onze meiden bleven jagen op de gelijkmaker. Dat ging tien minuten goed, maar er kwam zo wel steeds meer ruimte achterin. HSV wist daar goed mee om te gaan. Binnen vijf minuten prikten ze twee keer de bal in het doel en zo stonden we met 3-0 achter. Complimenten voor de meiden dat ze hierdoor niet van de wijs raakten. Integendeel, ze deden er nog een schepje bovenop en zo kon Madelief haar zestiende doelpunt maken. In de eerste helft was ze al een aantal keer op avontuur gegaan, maar ze kiest dan eigenlijk altijd voor de buitenkant van het veld. In de rust hebben we haar op het hart gedrukt om nu toch eens te proberen door het midden haar acties te maken, en daar heeft ze heel goed naar geluisterd. Vanaf de middellijn maakte ze een rush door het hart van de HSV-verdediging en rondde deze af met een vlammend schot in de hoek. 3-1! Een doelpunt dat onze meiden ook absoluut verdienden.

Daar bleef het helaas bij, maar de MO11-1 verdient toch alle lof voor de manier waarop ze gespeeld hebben. Het is duidelijk waar we op moeten oefenen bij de volgende trainingen: iets beter opletten dat er niet teveel meiden mee naar voren gaan, snellere actie als we de bal in mogen werpen en vooral ook het schieten kan nog steeds beter. We moeten het handboek 'Hoe Kweek Ik Een Vlammend Schot Bij Voetballende Meisjes' maar eens uit de bibliotheek halen, want als alle meiden iets meer power in hun been zouden hebben was de score vandaag heel anders uitgevallen... Neemt niet weg dat er vandaag weer trotse coaches en ouders langs de lijn stonden!

Patrick (Foto's van Farida en Patrick)